answer (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) odpowiedź[1]
- (1.2) rozwiązanie[1]
- (1.3) replika (odpowiedź na zarzuty)
czasownik
- (2.1) odpowiadać (na pytanie)[1]
- (2.2) odbierać (telefon)[1]
- (2.3) zaspokajać (potrzebę)
- odmiana:
- (1.1-3) lp answer; lm answers
- (2.1-3) answer, answered, answered, answers, answering
- przykłady:
- (1.1) I must get a definitive answer to my question. → Muszę znaleźć ostateczną odpowiedź na moje pytanie.
- (1.1) This is not the correct answer. → To nie jest poprawna odpowiedź.
- (1.2) This is the answer to all my problems. → To jest rozwiązanie wszystkich moich problemów.
- (2.1) I can't answer your question. → Nie umiem odpowiedzieć na twoje pytanie.
- (2.2) Could you answer the phone, please? → Możesz odebrać telefon?
- (2.3) It answers the need. → To zaspokaja potrzebę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) evasive answers → wymijające odpowiedzi
- synonimy:
- (1.1) reply
- (2.1) reply
- antonimy:
- (1.1) question
- (2.1) ask
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. answer back, answer for, answer to
- przym. unanswered, answerable, unanswerable
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.