ankra (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈãŋkra], AS: [ãŋkra], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bud. zob. ankier
- (1.2) daw. klamra u pasa[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ankra ankry dopełniacz ankry ankier celownik ankrze ankrom biernik ankrę ankry narzędnik ankrą ankrami miejscownik ankrze ankrach wołacz ankro ankry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ankrowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
ankra (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) mar. kotwiczyć, zakotwiczać[1]
- odmiana:
- (1.1) att ankra, ankrar, ankrade, ankrat, ankra!
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ankring
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 30.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.