alpinizm (język polski)

uprawiają alpinizm (1.1)

wymowa:

IPA: [alˈpʲĩɲism̥], AS: [alpʹĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dosł. uprawiana w Alpach wspinaczka górska

(1.2) szerzej: wspinaczka wysokogórska

(1.3) wspinaczka górska z użyciem specjalistycznego sprzętu

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	alpinizm
dopełniacz	alpinizmu
celownik	alpinizmowi
biernik	alpinizm
narzędnik	alpinizmem
miejscownik	alpinizmie[1]
wołacz	alpinizmie[1]

przykłady:

(1.1) Od sześciu lat uprawiam alpinizm w Szwajcarii.

składnia:

kolokacje:

Polski Związek Alpinizmu

synonimy:

(1.1) alpinistyka

(1.2) alpinistyka

(1.3) alpinistyka, wspinaczka górska, taternictwo, himalaizm, andynizm, pireneizm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. alpejka ż, alpinista m, alpinistka ż, Alpy nmos, alpinistyka ż

przym. alpinistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Alpy + -inizm

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alpinism; (1.3) mountaineering
• baskijski: (1.1) alpinismo; (1.3) mendizaletasun, mendigoizaletasun
• białoruski: (1.1) альпінізм m
• bułgarski: (1.1) алпинизъм m
• chorwacki: (1.1) alpinizam m
• czeski: (1.2) horolezectví; (1.3) horolezectví
• duński: (1.2) bjergbestigning
• esperanto: (1.1) alpismo
• francuski: (1.1) alpinisme
• hiszpański: (1.1) alpinismo m
• interlingua: (1.1) alpinismo
• islandzki: (1.1) fjallganga ż; (1.2) fjallganga ż
• kataloński: (1.1) alpinisme
• litewski: (1.1) alpinizmas m
• niemiecki: (1.1) Alpinismus m
• nowogrecki: (1.2) ορειβασία
• rosyjski: (1.1) альпинизм m
• słowacki: (1.2) horolezectvo n; (1.3) horolezectvo n
• słoweński: (1.1) alpinizem m; (1.2) alpinizem m
• szwedzki: (1.1) alpin klättring; (1.2) klättring; (1.3) klättring
• ujgurski: (1.1) ئالپىنىزم
• ukraiński: (1.1) альпінізм m
• włoski: (1.1) alpinismo m

źródła: