alchemik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [alˈxɛ̃mʲik], AS: [alχẽmʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba zajmująca się alchemią w średniowieczu
- (1.2) uczn. nauczyciel chemii[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alchemik alchemicy dopełniacz alchemika alchemików celownik alchemikowi alchemikom biernik alchemika alchemików narzędnik alchemikiem alchemikami miejscownik alchemiku alchemikach wołacz alchemiku alchemicy - przykłady:
- (1.1) W średniowieczu alchemicy próbowali uzyskać złoto z ołowiu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) alchemista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. alchemia ż, alchemista m
- forma żeńska alchemiczka ż
- przym. alchemiczny, alchemicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alchemist
- białoruski: (1.1) алхімік m
- bułgarski: (1.1) алхимик m
- esperanto: (1.1) alĥemiisto, alkemiisto
- fiński: (1.1) alkemisti
- galicyjski: (1.1) alquimista
- górnołużycki: (1.1) złotodźej m
- japoński: (1.1) 錬金術師
- kataloński: (1.1) alquimista m
- niemiecki: (1.1) Alchimist m
- portugalski: (1.1) alquimista
- rosyjski: (1.1) алхимик m
- słowacki: (1.1) alchymista m
- ukraiński: (1.1) алхімік m
- węgierski: (1.1) alkimista
- źródła:
- ↑ Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 14.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.