ajencja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) prowadzenie działalności handlowej lub usługowej oparte na dzierżawie niezbędnych środków do tego od określonego przedsiębiorcy lub instytucji; zob. też ajencja w Wikipedii
- (1.2) daw. agencja (zwłaszcza handlowa)[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ajencja ajencje dopełniacz ajencji ajencji / przest. ajencyj celownik ajencji ajencjom biernik ajencję ajencje narzędnik ajencją ajencjami miejscownik ajencji ajencjach wołacz ajencjo ajencje - przykłady:
- (1.1) Dystrybucją kosmetyków z najwyższej półki cenowej zajmują się głównie firmy działające na zasadzie ajencji oraz oficjalni przedstawiciele (…)[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ajent mos, ajentka ż, ajenctwo n
- przym. ajencyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. agens → sprawca, osoba działająca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „ajencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Ajencja” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Ilona Kondrat, Polityka nr 2262, 2000-09-09, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.