adwena (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] , IPA: [adˈvɛ̃na], AS: [advna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy[1]

(1.1) daw. przychodzień, przybysz[1]
odmiana:
(1.1)[uwaga 1]
przykłady:
(1.1) W Wigilię odwiedził nas adwena[uwaga 1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adwent, adwentnik, adwentysta, adwentystka
przym. adwentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. advena
uwagi:
  1. 1 2 3 jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „adwena” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 10.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.