abdukcja (język polski)

wymowa:

IPA: [abˈdukʦ̑ʲja], AS: [abdukcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•duk•cja^[1]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fizj. odchylenie kończyny od osi ciała; zob. też abdukcja w Wikipedii

(1.2) log. rodzaj sylogizmu; zob. też rozumowanie abdukcyjne w Wikipedii

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abdukcja	abdukcje
dopełniacz	abdukcji	abdukcji / przest. abdukcyj[2]
celownik	abdukcji	abdukcjom
biernik	abdukcję	abdukcje
narzędnik	abdukcją	abdukcjami
miejscownik	abdukcji	abdukcjach
wołacz	abdukcjo	abdukcje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) abdukcja nadgarstka

synonimy:

(1.1) odwodzenie

(1.2) rozumowanie abdukcyjne

antonimy:

(1.2) dedukcja

hiperonimy:

(1.2) sylogizm

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. abduktor

przym. abdukcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. abductio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abduction
• bułgarski: (1.1) абдукция ż
• esperanto: (1.1) abdukcio
• hiszpański: (1.1) abducción ż; (1.2) abducción ż
• niemiecki: (1.1) Abduktion ż
• nowogrecki: (1.1) απαγωγή ż; (1.2) απαγωγή ż
• rosyjski: (1.1) абдукция ż
• słowacki: (1.1) abdukcia ż; (1.2) abdukcia ż
• ukraiński: (1.1) абдукція ż

źródła: