a psik (język polski)

wymowa:
IPA: [a‿ˈpʲɕik], AS: [a‿pʹśik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• zestr. akc.
​
znaczenia:

fraza wykrzyknikowa

(1.1) …naśladująca dźwięk wydawany podczas kichania[1]
(1.2) …służąca do przeganiania kota[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) „A psik!“ — kichnęła Mańcia, wschodząc na ostatni szczebel drabiny, która w chacie starej Tomaszowej z sionki na strych wiodła: — „A psik!“ — kichnęła powtórnie, tym razem już z żartów[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) psik, apsik
(1.2) psik, apsik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
wykrz. psik
rzecz. psik mrz, psikawka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „a psik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Maria Konopnicka, Na strychu, w: Książka dla Tadzia i Zosi, Kraków 1892.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.