Klatsche (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈklaʧə] lm IPA: [ˈklaʧn̩]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nadmuchana papierowa torebka (do klaśnięcia)
- (1.2) przen. policzek, spoliczkowanie, nauczka
- (1.3) plotkarka
- (1.4) forma skrócona od Fliegenklatsche
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) lm od: Klatsch
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Klatsche die Klatschen dopełniacz der Klatsche der Klatschen celownik der Klatsche den Klatschen biernik die Klatsche die Klatschen - (2.1) zob. Klatsch
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) eine Klatsche bekommen / kassieren / kriegen
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Klatschen n, Klatsch m, Klatscherei ż, Geklatsch n, Geklatsche n, Klatscher m, Klatscherin ż
- czas. klatschen
- przym. klatschig
- wykrz. klatsch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.