Hauptstadt (język niemiecki)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. adm. stolica
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Hauptstadt die Hauptstädte dopełniacz der Hauptstadt der Hauptstädte celownik der Hauptstadt den Hauptstädten biernik die Hauptstadt die Hauptstädte - przykłady:
- (1.1) Warschau wurde 1596 (= fünfzehnhundertsechsundneunzig) zur Hauptstadt Polens. → Warszawa stała się w 1596 (= tysiąc pięćset dziewięćdziesiątym szóstym) roku stolicą Polski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Hauptstadtbewohner
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Stadt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Haupt + Stadt. Wyraz spokrewniony z niderl. hoofdstad i afr. hoofstad.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.