Gdańszczanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡdãj̃ʃˈʧ̑ãɲĩn], AS: [gdãĩ ̯ščãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Wolnego Miasta Gdańska
- (1.2) osoba pochodząca z Wolnego Miasta Gdańska, urodzona w Wolnym Mieście Gdańsku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Gdańszczanin Gdańszczanie dopełniacz Gdańszczanina Gdańszczan celownik Gdańszczaninowi Gdańszczanom biernik Gdańszczanina Gdańszczan narzędnik Gdańszczaninem Gdańszczanami miejscownik Gdańszczaninie Gdańszczanach wołacz Gdańszczaninie Gdańszczanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gdańszczanin mos
- rzecz. Gdańsk m
- forma żeńska Gdańszczanka ż
- przym. gdański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od Gdańsk
- uwagi:
- Nazwy mieszkańców państw piszemy wielką literą[1].
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Danziger m
- źródła:
- ↑
Hasło „Nazwy mieszkańców krajów” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.