Francuzik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. lekcew. albo pogard. Francuz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Francuzik Francuzikowie dopełniacz Francuzika Francuzików celownik Francuzikowi Francuzikom biernik Francuzika Francuzików narzędnik Francuzikiem Francuzikami miejscownik Francuziku Francuzikach wołacz Francuziku Francuzikowie depr. M. i W. lm: (te) Francuziki[1] - przykłady:
- (1.1) Kaśka przywiozła sobie Francuzika i chce za niego wychodzić.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Francuz mos, Francuzka ż, Francuzica ż
- forma żeńska Francuzeczka ż
- czas. francuzić ndk., francuzieć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Francuz + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Francuzik” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.