Fawoniusz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [faˈvɔ̃ɲuʃ], AS: [favõńuš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. rzym. bóg i uosobienie wiatru zachodniego, utożsamiany z greckim Zefirem; zob. też Fawoniusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fawoniusz Fawoniuszowie / Fawoniusze dopełniacz Fawoniusza Fawoniuszów celownik Fawoniuszowi Fawoniuszom biernik Fawoniusza Fawoniuszów narzędnik Fawoniuszem Fawoniuszami miejscownik Fawoniuszu Fawoniuszach wołacz Fawoniuszu Fawoniuszowie / Fawoniusze depr. M. i W. lm: (te) Fawoniusze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Zefir
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bóg
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fawoniusz mrz, fawoni mrz
- przym. Fawoniuszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Favonius, łac. favonius → wiatr zachodni
- uwagi:
- (1.1) por. Zefir; zobacz też: Akwilon • Auster • Wulturnus • Indeks:Polski - Mitologia rzymska
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Favonius
- łaciński: (1.1) Favonius m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.