Akwilon (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [aˈkfʲilɔ̃n], AS: [akfʹilõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. rzym. bóg wiatru północnego, utożsamiany z greckim Boreaszem; zob. też Akwilon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Akwilon Akwilonowie / Akwiloni dopełniacz Akwilona Akwilonów celownik Akwilonowi Akwilonom biernik Akwilona Akwilonów narzędnik Akwilonem Akwilonami miejscownik Akwilonie Akwilonach wołacz Akwilonie Akwilonowie / Akwiloni depr. M. i W. lm: (te) Akwilony - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Boreasz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bóg
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akwilon mrz
- przym. Akwilonowy, akwilonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Aquilo, łac. aquilo (D. aquilonis)[1] → wiatr północny
- uwagi:
- (1.1) por. Boreasz; zobacz też: Auster • Fawoniusz • Wulturnus • Indeks:Polski - Mitologia rzymska
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) Aquilo m
- niemiecki: (1.1) Aquilo m
- rosyjski: (1.1) Аквилон m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.