Fackel (język niemiecki)
zwei brennenden Fackeln (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈfakəl]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) łuczywo
- (1.2) pochodnia
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Fackel die Fackeln dopełniacz der Fackel der Fackeln celownik der Fackel den Fackeln biernik die Fackel die Fackeln - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) eine Fackel entzünden → zapalić pochodnię
- synonimy:
- (1.2) Pechfackel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. vackel < swn. fackala, fakkala[1] < łac. facula[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „fakkala” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8. - ↑ Hasło „Fackel” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.