Chazar (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) członek ludu koczowniczego pochodzenia tureckiego[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Chazar Chazarowie dopełniacz Chazara Chazarów celownik Chazarowi Chazarom biernik Chazara Chazarów narzędnik Chazarem Chazarami miejscownik Chazarze Chazarach wołacz Chazarze Chazarowie depr. M. i W. lm: (te) Chazary - przykłady:
- (1.1) Wg tego listu, Żydzi z Persji i Armenii uciekając przed prześladowaniami zasymilowali się prawie całkowicie pośród przyjmujących ich Chazarów[3].
- (1.1) W 965 roku wielki książę kijowski Świętosław rozgromił Chazarów[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Kozar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Chazarka ż
- przym. chazarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Khazar
- baskijski: (1.1) khazariar
- białoruski: (1.1) хазар m
- francuski: (1.1) Khazar
- rosyjski: (1.1) хозар m
- ukraiński: (1.1) хазарин m
- węgierski: (1.1) kazár
- źródła:
- 1 2 Halina Zgółkowa, Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, t. 6, s. 292
- ↑ Andrzej Markowski, Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, s. 117
- ↑ hasło Dokument Schechtera w polskiej Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.