Bretończyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bretanii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bretończyk Bretończycy dopełniacz Bretończyka Bretończyków celownik Bretończykowi Bretończykom biernik Bretończyka Bretończyków narzędnik Bretończykiem Bretończykami miejscownik Bretończyku Bretończykach wołacz Bretończyku Bretończycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bretania ż, breton mzw, bretoński mrz
- forma żeńska Bretonka ż
- przym. bretoński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Breton
- baskijski: (1.1) bretoi
- białoruski: (1.1) брэтонец m
- esperanto: (1.1) bretono
- hiszpański: (1.1) bretón m
- niemiecki: (1.1) Bretone m
- słowacki: (1.1) Bretónec m
- szwedzki: (1.1) breton w
- włoski: (1.1) bretone m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4, s. 111.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.