breton (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jęz. bretoński
przymiotnik
- (2.1) bretoński
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) épagneul breton
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bretonne ż, Breton m, Bretagne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
breton (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Bretończyk[1]
- odmiana:
- (1.1) en breton, bretonen, bretoner, bretonerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bretonska
- przym. bretonsk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „breton” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
breton (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) Bretończyk
- (1.2) Bretonka
- (1.3) jęz. bretoński
przymiotnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.