Bote (język niemiecki)

deutscher Bote (1.1) aus dem 15. Jh.

wymowa:

IPA: [ˈboːtə] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) posłaniec, goniec, kurier

(1.2) zwiastun

odmiana:

(1.1-2) ^[1] lp der Bote, Boten, Boten, Boten; lm Boten, Boten, Boten, Boten

przykłady:

(1.1) Mitten auf einer Hauptstraße in Boston rammte der Bote die 29-jährige Frau.^[2] → Na środku głównej ulicy Bostonu goniec staranował tę 29-letnią kobietę.

(1.2) Altes und Neues Testament übernahmen die Figur des Boten.^[3] → Stary i Nowy Testament przejęły postać zwiastuna.

składnia:

w złożeniach: Bote + n + rzeczownik (np. Botenjunge)

kolokacje:

(1.1) Botendienst • Botenfahrt

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Geldbote, Gerichtsbote, Laufbote, Läuferbote, Pizzabote, Postbote, Telegrammbote

(1.2) Himmelsbote, Unglücksbote

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Botin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: