Bank (język niemiecki)

eine Bank (1.1)

eine Bank (1.3)

eine Bank (1.7)

wymowa:

lp IPA: [baŋk] lm [ˈbɛŋkə]

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ławka

(1.2) sport. zob. ławka rezerwowych

(1.3) mielizna

(1.4) geol. hydrol. odsyp poprzeczny^[1], łacha

(1.5) praw. ława

(1.6) bank. bank (instytucja)

(1.7) bank. archit. bank

(1.8) gry hazardowe, karc. bank

odmiana:

(1.1-4)^[2]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bank	die Bänke
dopełniacz	der Bank	der Bänke
celownik	der Bank	den Bänken
biernik	die Bank	die Bänke

(1.6-7)^[3]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bank	die Banken
dopełniacz	der Bank	der Banken
celownik	der Bank	den Banken
biernik	die Bank	die Banken

przykłady:

(1.1) Sein Buch liegt auf der Bank. → Jego książka leży na ławce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sich auf eine Bank setzen

(1.6) ein Konto bei der Bank haben

(1.8) die Bank halten • die Bank sprengen • gegen die Bank spielen • Bankhalter • Bankhalterin

synonimy:

(1.2) Auswechselbank

(1.3) Sandbank

(1.4) Sandbank

(1.6) Geldhaus, Geldinstitut

antonimy:

hiperonimy:

(1.6) Kreditinstitut

hiponimy:

(1.1) Holzbank, Kirchenbank, Parkbank, Ruderbank, Schulbank, Sitzbank, Steinbank

(1.5) Anklagebank, Geschworenenbank

(1.6) Bankhaus, Direktbank, Handelsbank, Merchant Bank, Offshorebank, Universalbank, Zentralbank

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bankier m, Banker m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.6) wł. banca

uwagi:

źródła: