Będzin (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈbɛ̃ɲʥ̑ĩn], AS: [bẽńʒ́ĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w województwie śląskim; zob. też Będzin w Wikipedii
- (1.2) geogr. jezioro na Pojezierzu Myśliborskim
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Będzin Będziny dopełniacz Będzina Będzinów celownik Będzinowi Będzinom biernik Będzin Będziny narzędnik Będzinem Będzinami miejscownik Będzinie Będzinach wołacz Będzinie Będziny - przykłady:
- (1.1) Od urodzenia mieszkam w Będzinie.
- (1.2) Ostatnie wakacje spędziłem nad Będzinem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) Byńdzin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. będzinianin m, będzinianka ż
- przym. będziński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) od zdrobnień imienia st.pol. Będzimir + -in lub st.pol. Będzisław + -in[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Бэндзін m
- hebrajski: (1.1) בנדין (bendin)
- jidysz: (1.1) בענדין (bendin)
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.