словник (język rosyjski)
- transliteracja:
- slovnik
- wymowa:
- IPA: [ˈsɫovnʲɪk]
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski
- (1.1) jęz. hasłownik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. слово n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
словник (język ukraiński)
словни́к (1.1)
- transliteracja:
- slovnik
- wymowa:
- словни́к zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) słownik[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik словни́к словники́ dopełniacz словника́ словникі́в celownik словнику́, словнико́ві словника́м biernik словни́к словники́ narzędnik словнико́м словника́ми miejscownik на/у словнику́ на/у словника́х wołacz словнику́ словники́ - przykłady:
- (1.1) Такого слова навіть у словнику знайти не можна. → Takiego słowa nawet w słowniku nie można znaleźć.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) словник іншомовних (чужих) слів → słownik wyrazów obcych • тлумачний / двомовний / етимологічний словник • часто́тний словни́к → słownik frekwencyjny
- synonimy:
- (1.1) przest. словар, przest. словниця
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. слово n, словечко n, словонько n, словеса lm, словесник m, словесниця ż, словесність ż, словар m, словниця ż, словникар m, словникарство n
- zdrobn. словничок m
- przym. словесний, словниковий, словарний, словникарський
- przysł. словесно
- tem. słow. слово-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ukr. сло́во
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „словни́к” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 502.
- ↑
Hasło „словни́к” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.