локаць (język białoruski)
- transliteracja:
- lokacʹ
- wymowa:
- łókać
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) anat. łokieć
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Пажылая жанчына ўзяла свайго ўнука за локаць. → Staruszka złapała za łokieć swojego wnuka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- пачуццё локця → uczucie przyjaźni, wzajemnej pomocy
- etymologia:
- prasł. olkъtь
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Białoruski - Części ciała
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.