πράσινο (język nowogrecki)

πράσινο (1.2)

πράσινο (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈpra.si.no]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zieleń, kolor zielony, zielony barwnik

(1.2) zieleń, roślinność

(1.3) zielone światło (sygnał świetlny)

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) n lp → zob. πράσινος

odmiana:

P5,

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	το πράσινο	τα πράσινα
dopełniacz	του πράσινου	των πράσινων
biernik	το πράσινο	τα πράσινα
wołacz	πράσινο	πράσινα

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.3) κόκκινο

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πρασινάδα ż, πρασινίλα ż, πρασίνισμα n, πράσο n

czas. πρασινίζω

przym. πρασινωπός, πράσινος

form. słow. πρασινο-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) n.gr. πράσινος < gr. πράσον

uwagi:

źródła: