νόμος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈno.mos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) praw. prawo
- (1.2) nauk. prawo
- (1.3) praw. ustawa
- odmiana:
- (1.1-3) M18
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. νομικός m/ż
- przym. άνομος, νομικός
- tem. słow. νομο-, -νομος, -νόμος, -νομία
- związki frazeologiczne:
- άγραφος νόμος → prawo niepisane
- γράμμα του νόμου → litera prawa
- θείος νόμος → prawo boskie
- νόμος της ζούγκλας → prawo dżungli
- παραθυράκι του νόμου → luka w prawie
- σκληρός νόμος αλλά νόμος → twarde prawo, ale prawo
- στρατιωτικός νόμος → stan wojenny
- etymologia:
- (1.1-3) gr. νόμος
- uwagi:
- nie mylić z: νομός
- źródła:
νόμος (język starogrecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) praw. nauk. prawo
- (1.2) zwyczaj, zwyczajność
- (1.3) rodzaj muzyki w starożytnej Grecji
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. νομοθέτης m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) gr. νέμειν → przydzielać
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.