κώλος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈkolos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dupa, zadek
- (1.2) dupa, odbyt
- (1.3) dno, dolna część
- odmiana:
- (1.1-3) M18,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ο κώλος οι κώλοι dopełniacz του κώλου των κώλων biernik τον κώλο τους κώλους wołacz κώλε κώλοι - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) οπίσθια, πισινός, πωπός
- (1.2) πρωκτός
- (1.3) πυθμένας, πάτος
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. κωλώνω
- rzecz. κωλάδικο n, κωλαράς m, κωλαρού ż, κώλωμα n
- zdrobn. κωλάκι n, κωλαράκι n, κωλαράκος m
- zgrub. κωλάρα ż
- form. słow. κωλο-
- związki frazeologiczne:
- γίνομαι κώλος (με κάποιον)
- έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο
- κώλος και βρακί → bliźnięta syjamskie
- πιάνω τον κώλο (κάποιου)
- τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους
- του κώλου → do dupy, do niczego
- etymologia:
- gr. κῶλον (kṓlon)
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.