śmierdziel (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕmʲjɛrʲʥ̑ɛl], AS: [śmʹi ̯erʹʒ́el], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. zob. skunks
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. posp. człowiek, który cuchnie i odrażająco wygląda
- (2.2) pot. pogard. ktoś, do kogo odczuwa się pogardę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmierdziel śmierdziele dopełniacz śmierdziela śmierdzieli celownik śmierdzielowi śmierdzielom biernik śmierdziela śmierdziele narzędnik śmierdzielem śmierdzielami miejscownik śmierdzielu śmierdzielach wołacz śmierdzielu śmierdziele - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik śmierdziel śmierdziele dopełniacz śmierdziela śmierdzieli / śmierdzielów[1] celownik śmierdzielowi śmierdzielom biernik śmierdziela śmierdzieli / śmierdzielów narzędnik śmierdzielem śmierdzielami miejscownik śmierdzielu śmierdzielach wołacz śmierdzielu śmierdziele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skunks
- (2.2) pot. brudas; sł. kres. bździuch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. śmierdziuch mos
- czas. śmierdzieć ndk.
- przym. śmierdzący
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. śmierdzieć + -el
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skunks
- źródła:
- ↑ Hasło „śmierdziel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.