ściema (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕʨ̑ɛ̃ma], AS: [śćẽma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. slang. kłamstwo, nieprawda, bzdura
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ściema ściemy dopełniacz ściemy ściem celownik ściemie ściemom biernik ściemę ściemy narzędnik ściemą ściemami miejscownik ściemie ściemach wołacz ściemo ściemy - przykłady:
- (1.1) To jakaś ściema. Nigdy nie widziałem ośmioletniego dziecka w ciąży.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) walić ściemę
- synonimy:
- (1.1) blaga, łgarstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ściemniać
- ims. ściemniony
- przym. ciemny
- rzecz. ciemnia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) брехня ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.