Święty Duch (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕfʲjɛ̃ntɨ ˈdux], AS: [śfʹi ̯ẽnty duχ], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy lub męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) rel. przen. dzień święta Zesłania Ducha Świętego
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Święty Duch dopełniacz Świętego Ducha celownik Świętemu Duchowi biernik Świętego Ducha / Święty Duch narzędnik Świętym Duchem miejscownik Świętym Duchu wołacz Święty Duchu - przykłady:
- (1.1) Dawniej na Świętego Ducha przystrajano bydło kwiatami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na / do / w Świętego Ducha (Święty Duch) • przed Świętym Duchem • po Świętym Duchu
- synonimy:
- (1.1) Zielone Świątki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- do Świętego Ducha, nie zdejmuj kożucha • do Świętego Ducha nie zdejmuj kożucha, a po Świętym Duchu legnij na kożuchu • na Świętego Ducha, pszenica się rucha • na Święty Duch – do wody buch
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) również w odwrotnym szyku „Duch Święty”
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: Zielone Świątki
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.