čeština (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język czeski, czeszczyzna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) český jazyk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. češtinář m, češtinářka ż, Čechy ż lm, Česko n, Čech m, Češka ż
czas. zčeštit
przym. český
przysł. česky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

čeština (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język czeski, czeszczyzna[1]
(1.2) czeski - jako przedmiot nauczania[1]
(1.3) pot. podręcznik do nauki czeskiego[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) český jazyk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. čechizmus m, Čechy ż lm, Česko n, Čech m, Češka ż, českosť ż, češtinár m, češtinárka ż
przym. český
przysł. česky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Hasło „čeština” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.