zijner

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛi̯.nər/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: zij‧ner
  • Rhymes: -ɛi̯nər

Determiner

zijner

  1. (archaic) (archaic) genitive feminine/plural of zijn: of his
    Coordinate term: (masculine and neuter) zijns
    zijner moeder huis ― his mother’s house
    het huis zijner ouders ― the house of his parents
  2. (obsolete) (archaic) dative feminine of zijn: to his
    Hij vertelde het zijner moeder. ― He told it to his mother.

Pronoun

zijner

  1. (archaic) genitive of hij: of him
    Synonym: (interchangeable) zijns
    Ik ben zijner niet waard.
    I’m not worthy of him.

Inflection
Dutch personal pronouns
subject object possessive reflexive genitive5
singular full unstr. full unstr. full unstr. pred.
1st person ik 'k1 mij me mijn m'n1 mijne me mijner, mijns
2nd person jij je jou je jouw je jouwe je jouwer, jouws
2nd person archaic or regiolectal gij ge u – uw – uwe u uwer, uws
2nd person formal u – u – uw – uwe zich uwer, uws
3rd person masculine hij ie1 hem 'm1 zijn z'n1 zijne zich zijner, zijns
3rd person feminine zij ze haar h'r1, 'r1, d'r1 haar h'r1, 'r1, d'r1 hare zich harer, haars
3rd person neuter het 't1 het 't1 zijn z'n1 zijne zich zijner, zijns
plural
1st person wij we ons – ons, onze2 – onze ons onzer, onzes
2nd person jullie je jullie je jullie je – je –
2nd person archaic or regiolectal6 gij ge u – uw – uwe u uwer, uws
2nd person formal u – u – uw – uwe zich uwer, uws
3rd person zij ze hen3, hun4 ze hun – hunne zich hunner, huns
1) Not as common in written language.
2) Inflected as an adjective.
3) In prescriptivist use, used only as direct object (accusative).
4) In prescriptivist use, used only as indirect object (dative).		 5) Archaic. Nowadays used for formal, literary or poetic purposes, and in fixed expressions.
6) To differentiate from the singular gij, and in a similar vein to "you lot" or "you guys" in English, it is common to use gijlui ("you people") or gijlieden ("you people") or one of their contracted variants, and their corresponding objects, possessives and reflexives, in the plural.

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.