kładać

Inherited from Proto-Slavic *kladati. By surface analysis, kłaść +‎ -ać. First attested in 1407.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɫadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kɫadat͡ɕ/

kładać impf

1. frequentative of kłaść (“to put”) (to place something somewhere)
   • 1920 [1407], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume I, number 1032:

     Iacom ya ne røbil na Potrowe døbrowe chrosta anim go cladal na wosz szilø

     [Jakom ja nie rąbił na Piotrowe dąbrowie chrosta anim go kładał na woz siłą]

• Middle Polish: kładać

• Bańkowski, Andrzej (2000) “kładać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “kładać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kładać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish kładać. By surface analysis, kłaść +‎ -ać.

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈkɫa.dat͡ɕ/

kładać impf (imperfective determinate kłaść)

1. (transitive, Middle Polish) frequentative of kłaść (“to put”) (to place something somewhere)

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kładać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kładać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 366