układać

Old Polish

Etymology

From u- + kładać. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ukɫadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ukɫadat͡ɕ/

Verb

układać impf

  1. to reconcile (to restore a friendly relationship; to bring back to harmony)
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I, page 3:
      Przeto my... mocza szlvbv obv stron vkladamy myedzy panem krolem a tesz byskvpem (nos... laudamus atque ordinamus et... arbitramur)
      [Przeto my... mocą ślubu obu stron układamy miedzy panem krolem a też biskupem (nos... laudamus atque ordinamus et... arbitramur)]
  2. (law) to adjudicate, to enact, to resolve
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 69:
      O swynach vkladamy (decernimus), ysz kthokole swynye wlosthne do czvdzego lasza na szolącz wypądzy, ten, czy by byl lasz, ... moze... swynye zagyącz
      [O świniach układamy (decernimus), iż ktokole świnie włostne do cudzego lasa na żołądź wypędzi, ten, czyj by był las, ... może... świnie zająć]
  3. to consider binding or necessary to do
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 20:
      Gd[z]ysz... wstawyenya y statuta wkladayą [prawo] (constitutiones et statuta legem imponant) rzeczaam... przydączym..., chceemi, abi nasza wstawyenya... nye patrzyli przemynąlich... rzeczi
      [Gdyż... ustawienia i statuta układają [prawo] (constitutiones et statuta legem imponant) rzeczam... przydącym..., chcemy, aby nasza ustawienia... nie patrzyły przeminęłych... rzeczy]
  4. to contrive; to prepare
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie, , , page 96:
      Lsczy vkladal molliebatur jnsidias (haec illo loquente, Ieroboam retro moliebatur insidias II Par 13, 13)
      [Lści układał molliebatur jnsidias (haec illo loquente, Ieroboam retro moliebatur insidias II Par 13, 13)]
  5. (reflexive with się) to pretend, to feign
    • 1885 [1450], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne, volume IV, page 573:
      Vcladal sze daley finxit se longius (se finxit longius ire Luc 24, 28)
      [Układał sie dalej finxit se longius (se finxit longius ire Luc 24, 28)]

Derived terms

adjective
nouns
verbs

Descendants

  • Polish: układać

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish układać. By surface analysis, u- + kładać.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈkwa.dat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /uˈkɫa.dat͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: u‧kła‧dać

Verb

układać impf (perfective ułożyć)

  1. (transitive) to lay out (to arrange objects somewhere in a certain order, sequence, or to maintain their relation in space with each other)
  2. (transitive) to lay down, to lay out (to put someone in a horizontal position)
  3. (transitive) to lay out (to form a whole by placing a certain number of objects in a certain way) [+ z (genitive) = from what]
  4. (transitive) to arrange, to set; to style (to cause something to take a certain physical shape) [+ w (accusative) = into what shape]
  5. (transitive) to lay, to set (to cause the creation of specific text, work or intellectual product by combining certain elements)
  6. (transitive) to form, to shape, to train (to give things or behaviors a form that is considered good or at least acceptable)
  7. (transitive) to train (to teach the animal certain behaviors and skills)
  8. (transitive, obsolete) to put, to place
    Synonym: kłaść
  9. (reflexive with się) to get comfortable (lying, to find a comfortable position) [+ do (genitive) = where]
    Synonyms: podnosić się, wstawać
  10. (reflexive with się) to take on a particular shape [+instrumental = with what], [+ w (accusative) = into what shape]
  11. (reflexive with się) to occur, to unfold (to happen a particular way); (without an adverb); to work out, to pan out (to happen successfully) [+ dla (genitive) = for whom]
    Synonyms: składać się, ustalać się
  12. (reflexive with się) to negotiate, to come to an agreement [+ z (instrumental) = with whom]
    Synonyms: dogadywać się, negocjować, porozumiewać się, uładzać się
  13. (reflexive with się, Middle Polish) to pack (to prepare oneself by placing items into something for a trip)
    Synonym: pakować się

Conjugation

Conjugation of układać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive układać
present tense 1st układam układamy
2nd układasz układacie
3rd układa układają
impersonal układa się
past tense 1st układałem,
-(e)m układał
układałam,
-(e)m układała
układałom,
-(e)m układało
układaliśmy,
-(e)śmy układali
układałyśmy,
-(e)śmy układały
2nd układałeś,
-(e)ś układał
układałaś,
-(e)ś układała
układałoś,
-(e)ś układało
układaliście,
-(e)ście układali
układałyście,
-(e)ście układały
3rd układał układała układało układali układały
impersonal układano
future tense 1st będę układał,
będę układać
będę układała,
będę układać
będę układało,
będę układać
będziemy układali,
będziemy układać
będziemy układały,
będziemy układać
2nd będziesz układał,
będziesz układać
będziesz układała,
będziesz układać
będziesz układało,
będziesz układać
będziecie układali,
będziecie układać
będziecie układały,
będziecie układać
3rd będzie układał,
będzie układać
będzie układała,
będzie układać
będzie układało,
będzie układać
będą układali,
będą układać
będą układały,
będą układać
impersonal będzie układać się
conditional 1st układałbym,
bym układał
układałabym,
bym układała
układałobym,
bym układało
układalibyśmy,
byśmy układali
układałybyśmy,
byśmy układały
2nd układałbyś,
byś układał
układałabyś,
byś układała
układałobyś,
byś układało
układalibyście,
byście układali
układałybyście,
byście układały
3rd układałby,
by układał
układałaby,
by układała
układałoby,
by układało
układaliby,
by układali
układałyby,
by układały
impersonal układano by
imperative 1st niech układam układajmy
2nd układaj układajcie
3rd niech układa niech układają
active adjectival participle układający układająca układające układający układające
passive adjectival participle układany układana układane układani układane
contemporary adverbial participle układając
verbal noun układanie

Derived terms

nouns
verbs
adjective
adverbs
nouns
verbs

References

    Further reading

    • układać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
    • układać in Polish dictionaries at PWN
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
    • UKŁADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 24.10.2018
    • UKŁADAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.05.2010
    • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “układać”, in Słownik języka polskiego
    • Aleksander Zdanowicz (1861) “układać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
    • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264
    • układać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.