układność

From układny +‎ -ość. First attested in the 16th century.[1]

• IPA^(key): /uˈkwad.nɔɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈkɫad.nɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧kład‧ność

układność f

1. suaveness, ingratiation

• układność in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksandra Wieczorek (24.10.2018) “UKŁADNOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “układność”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “układność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układność”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264