ไทย

Thai

Etymology 1

Believed to be from Pali deyya, which in turn is a conversion of Thai ไท (tai, human being, person; Tai; Siamese Thai; etc).[1] Declared by the government of Field Marshal Plaek Phibunsongkhram to be the name of the modern country and its people, replacing the name สยาม (sà-yǎam, Siam), through the constitution dated 3 October 1939 (effective as from 6 October 1939).[2] More likely from ไท (tai) (see below).

Alternative forms

Pronunciation

Orthographicไทย
aidy
Phonemic
ไท
aid
RomanizationPaiboontai
Royal Institutethai
(standard) IPA(key)/tʰaj˧/(R)
Homophonesไท
Audio

Noun

ไทย • (tai)

  1. (archaic) person; human being
  2. (archaic) (ชาว~, คน~) Siamese person
  3. (ชาว~, คน~) Thai person.

Proper noun

ไทย • (tai)

  1. (archaic) (ประเทศ~, เมือง~, กรุง~) Siam
    • 1938, เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค), “๑๖๑. หนังสือขององเกรินตาเตืองกุนถึงเจ้าพระยาบดินทรเดชา”, in พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชชกาลที่ ๓, Bangkok: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร:
      ...หาได้เกินเขตต์แดนกรุงไทยเข้ามาจนก้าว ไม่
      ... hǎa dâai gəən kèet-dɛɛn grung tai kâo maa jon gâao · nʉ̀ng · mâi
      ...does not pass the frontier of the Thai kingdom inwards, even for a single footstep.
  2. (ประเทศ~, เมือง~) Thailand (a country in Southeast Asia)
  3. (ภาษา~) Central Thai language, the official language of Thailand
    ผมพูดไทยไม่เป็น   pǒm pûut tai mâi bpen   I don't speak Thai (male speaker)
    • 2008 February 7, “ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา”, in ห้องสมุดกฎหมาย, Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, archived from the original on 4 October 2020:
      มาตรา การสอบสวน ไต่สวนมูลฟ้อง หรือพิจารณา ให้ใช้ภาษาไทย
      mâat-dtraa · sìp sǎam · gaan-sɔ̀ɔp-sǔuan · dtài-sǔuan-muun-fɔ́ɔng · rʉ̌ʉ pí-jaa-rá-naa · hâi chái paa-sǎa tai
      Section 13 [In conducting] an inquiry, preliminary hearing, or trial, the Thai language shall be used.
  4. (by extension) (ภาษา~) any language of the Thais, as Northern Thai language, Southern Thai language, etc.

Adjective

ไทย • (tai)

  1. (slang, derogatory, sarcastic) not universally or internationally recognised, accepted, or practised; only done or taking place in Thailand

Derived terms

See also

References

  1. สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร (1939) รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ครั้งที่ ๑๗ (สมัยสามัญ สมัยที่สอง) วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๔๘๒ (in Thai), Bangkok: กองการพิมพ์, สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร, page 991
  2. รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมว่าด้วยนามประเทศ พุทธศักราช ๒๔๘๒”, in ราชกิจจานุเบกษา (in Thai), volume 56, Bangkok: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, 1939 October 6, pages 980–981

Etymology 2

From Pali deyya.

Pronunciation

Orthographicไทย
aidy
Phonemic
[bound form]
ไท-ยะ-
aidya
RomanizationPaiboontai-yá-
Royal Institutethai-ya-
(standard) IPA(key)/tʰaj˧.ja˦˥./

Adjective

ไทย • (tai-yá-)

  1. (elegant, only in combination) that should be given
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.