Zbrodnia w Ludmiłpolu
Państwo

 Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Ludmiłpol

Data

29 sierpnia 1943

Liczba zabitych

100

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia, ludność ukraińska

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ludmiłpol”
Ziemia50°52′47″N 24°26′51″E/50,879722 24,447500

Zbrodnia w Ludmiłpolu – zbiorowe zabójstwo stu Polaków dokonane przez członków Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz ludność ukraińską w kolonii Ludmiłpol, położonej w powiecie włodzimierskim województwa wołyńskiego podczas rzezi wołyńskiej.

Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Ludmiłpol

Przed zbrodnią

Do 1940 roku Ludmiłpol był osadą, w której dominowała ludność pochodzenia niemieckiego. Po przesiedleniu Niemców do Rzeszy i osiedleniu w Ludmiłpolu Ukraińców zza Buga nad Polakami liczebnie zaczęli górować Ukraińcy. Kolonia liczyła około 70 gospodarstw[1].

Latem 1943 roku spodziewając się napadu na kolonię w nocy, niektórzy polscy mieszkańcy Ludmiłpola nocowali w różnych kryjówkach a rano powracali do swoich domów. Do 29 sierpnia 1943 upowcy zabili w Ludmiłpolu troje osób pochodzących z innych miejscowości oraz porwali i zabili wiejskiego skrzypka[1].

Zbrodnia

29 sierpnia rano, gdy Polacy powychodzili z kryjówek, kolonia została opanowana przez członków UPA oraz Ukraińców z Gnojna. Intruzi posiadali siekiery, kosy i łopaty, przy pomocy których przystąpili do zabijania Polaków bez względu na płeć i wiek. W rezultacie zabito 100 osób[1][2]. Świadkiem zbrodni była Bożena Pasieczna, która z ukrycia widziała śmierć rodziców i dwóch braci[1] oraz Franciszek Walczak obserwujący ze schronu jak zabijano jego żonę i jednorocznego syna[3].

Po zbrodni polskie zagrody plądrowano, niektóre z nich spalono. Władysław i Ewa Siemaszko jako jednego z biorących udział w zbrodni wymieniają upowca o nazwisku Małachowśkyj[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 923-924, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
  2. ↑ Grzegorz Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 337, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434.
  3. ↑ Na rubieży, nr 114, s. 51
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.