Zbrodnia w Brzezinie
Ilustracja
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Brzezinę
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Brzezina

Data

8 kwietnia 1943

Liczba zabitych

130

Liczba rannych

15

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia
ludność ukraińska

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzezina”
Ziemia51°26′02″N 25°41′29″E/51,433889 25,691389

Zbrodnia w Brzezinie – zbrodnia w kolonii Brzezina, w powiecie sarneńskim dawnego województwa wołyńskiego, dokonana przez bojówki UPA[1] przy udziale ludności ukraińskiej. Ofiarą zbrodni padło około 130 Polaków[2].

Przed zbrodnią

Po doniesieniach o zbrodni UPA w pobliskiej Parośli polscy mieszkańcy kolonii Brzezina utworzyli samoobronę, która dysponowała 5 karabinami. Członkowie samoobrony pełnili warty. W marcu 1943 roku upowcy zamordowali Polaka z Brzeziny, który wracał z młyna i zabrali mu konia z wozem.

Pierwszą próbę ataku na Brzezinę UPA podjęła na początku kwietnia 1943 roku. W tym czasie w kolonii przebywało 18 sowieckich partyzantów, którzy zaalarmowani przez wartowników podjęli walkę z napastnikami, dodatkowo ściągając posiłki. Po godzinnej walce atak UPA został odparty. Po tym wydarzeniu mieszkańcy Brzeziny spodziewali się następnego ataku. Część z nich wyjechała do Czajkowa, jednak wkrótce wróciła. Starano się nocować w różnych kryjówkach.

Zbrodnia

O świcie 8 kwietnia 1943 roku (mówi się także o 7 kwietnia), gdy Polacy powychodzili z kryjówek, kolonię zaatakowało silne zgrupowanie UPA, które w nocy otoczyło miejscowość, wsparte przez ludność ukraińską ze wsi Hranie i Tryputnie. Samoobrona nie zdołała stawić oporu. Zabudowania kryte strzechą zapaliły się od ostrzału amunicją zapalającą. Polaków mordowano bez względu na płeć i wiek za pomocą broni białej (siekiery, widły, noże, bagnety), do uciekających strzelano. Niektóre ofiary torturowano przed śmiercią. Zabito około 130 osób, 15 było rannych, 20 osób zdołało zbiec. Jedną z rannych była Ukrainka mieszkająca w Brzezinie, która otrzymała 9 pchnięć nożem, omyłkowo wzięta za Polkę.

Zabudowania wsi zostały doszczętnie spalone.

Większość ofiar pochowano następnego dnia w zbiorowej mogile obok budynku szkoły. Ocalałych zabrał do Włodzimierca oddział złożony z około 15 uzbrojonych Polaków, prawdopodobnie szucmanów.

Przypisy

  1. ↑ G. Motyka, Ukraińska partyzantka, Warszawa, Rytm 2006, s.315
  2. ↑ Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 797-798, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.