Zdania pytające i przeczące w języku angielskim – zmiany w strukturze zdań angielskich w formie pytającej i przeczącej.

Ogólna zasada zadawania pytań

W języku angielskim istnieją dwa sposoby zadawania pytań: przez inwersję i z użyciem operatora.

Zdania z czasownikami modalnymi

Część zdań angielskich tworzonych jest z użyciem czasowników posiłkowych: be, have oraz czasowników modalnych: will, must, can, may, should, np. I am working now. He has seen a ghost. W tym przypadku pytania tworzy się przez inwersję podmiotu z czasownikiem posiłkowym lub modalnym[1]:

  • I (S) am (V) worried → Am (V) I (S) worried?
  • Ann has seen a ghost → Has Ann seen a ghost?
  • You can`t do this. → Can`t you do this?

Czasy, w których pytania tworzy się przez inwersję:

  • Future Simple/Future Simple in the Past: Will you go to that party?
  • Present/Past/Future/Future in the Past Progressive → Are you waiting for me?
  • Present/Past/Future/Future in the Past Progressive Perfect → Has he got up yet?
  • Present/Past/Future/Future in the Past Progressive Perfect Progressive: → have they really been eating dinner since seven pm?

Zdania z czasownikami zwykłymi

Jeśli zdanie nie zawiera czasownika posiłkowego bądź modalnego, pytania tworzy się z pomocą czasownika do, który zachowuje się jak czasownik posiłkowy[1]:

  • I (S) read (V) many books → Do I (S) read (V) many books?
  • We live in Shepton Mallet → Do we live in Shepton Mallet?

W przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej operator absorbuje -s z końcówki czasownika i zmienia swą formę w does[1]:

  • She speaks fluent Finnish  → Does she speak fluent Finnish?
  • My son watches too much TV. → Does my son watch too much TV?

Pytania z użyciem operatora możliwe są w dwóch czasach: Present Simple iPast Simple. W Past Simple operatorem jest forma przeszła czasownika do: did. W formie pytającej występuje forma bezokolicznika czasownika[2]:

  • He treated me badly → Did he treat me badly?
  • She wore pink trousers. → Did she wear pink trousers?

Pytania Yes/No

W pytaniach o rozstrzygnięcie (Yes/No questions) pytający oczekuje potwierdzenie lub zaprzeczenie treści całego zdania. Pytania te zawsze zaczynają się od operatora bądź czasownika posiłkowego lub modalnego[3]:

  • Do you like cars?
  • Has he got a cat?

Odpowiedzią na takie pytanie jest słowo yes lub no i czasownik posiłkowy lub operator[3] i ewentualnie przeczenie:

  • Are you tired? → Yes, I am.
  • Shall I tell you the whole truth? → Yes, you shall.
  • Did he tell you he was ill? → No, he did not.
  • Was he taken to the hospital? → Yes, he was.

Pytania -wh

Pytania szczegółowe zwane są również pytaniami o uzupełnienie lub Wh questions. Pytania te rozpoczyna wyraz pytający lub grupa wyrazów, a całość zdania zachowuje szyk zdania pytającego[3]:

  • He lived in Tiverton → Did he live in Tiverton → Where did he live?
  • They will arrive at eight → Will they arrive at eight? → When will they arrive?
  • I go to library once a month → Do I go to the library once a month? → How often do I go to the libraty?

Jeśli pytanie dotyczy podmiotu, inwersja nie występuje, a w czasie teraźniejszym i przeszłym nie używa się czasownika do[3]:

  • Tom lives in this building. → Who lives in this building?
  • What happened next?

Pytanie o uzupełnienie ma intonację opadającą.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 607-611. ISBN 0-582-40574-2.
  2. ↑ Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 61. ISBN 0-582-40574-2.
  3. 1 2 3 4 A. Prejbisz, R. Gozdawa Gołębiowski, B. Jasińska, S. Kryński: Nowa gramatyka angielska w ćwiczeniach. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 1997, s. 36. ISBN 83-7195-192-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.