Przymiotnik w języku angielskim – budowa, występowanie w konstrukcjach gramatycznych i stopniowanie przymiotnika w języku angielskim. Przymiotnik używany jest do opisu jakości desygnatu, wyrażonego najczęściej rzeczownikiem[1].

Forma przymiotnika

W języku angielskim przymiotnik nie odmienia się przez liczby ani nie ma charakterystycznej końcówki, po której byłby rozpoznawalny, choć istnieją grupy przymiotników o charakterystycznych końcówkach[1]:

  • -al: actual, final, general
  • -ed: confused, surprised, stoned
  • -ic: basic, atomic, generic
  • -ent: promnent, efficient, prurient
  • -ble: visible, recognisable, probable
  • -ing: amusing, terryfying, growing
  • -ive: deceptive, attractive, sensitive
  • -(l)y: angry, dirty, funny
  • -an: American, human, indian
  • -ous: cantankerous, furious, ominous
  • -ar: popular, regular, similar
  • -ful: colourful, grateful, respectful
  • -less: careless, topless, harmless.

Zazwyczaj przymiotniki mają swoje przeciwstawieństwa[1]: good → bad, hot → cold, attractive → unatractive,

Pozycja przymiotnika w zdaniu

Przymiotnik może w zdaniu zajmować miejsce przydawki i orzecznika.

Najczęstszą pozycją przymiotnika jest przydawka określająca rzeczownik. Istnieją przymiotniki, mogące wystąpić jedynie w tej pozycji, np. cief, fellow, utter, upper[1]: a main road, the cief inspector.

Mod Adj N
a young woman
tall trees
some hot water
our national sport
a tall young woman
a beautiful old town

Przymiotnik pojawiający się po czasowniku be występuje w funkcji orzecznika[1]:

S VP Comp ...
The road was narrow here
The train will be late
It has been sunny today

Oprócz czasownika to be, w charakterze łącznika występować mogą takie czasowniki jak" become, look, seem, stay[1]:

S VP Comp ...
Fresh bread is becoming expensive in this town
This sofa looks comfortable
The weather will stay sunny tomorrow

Kolejność przymiotników w języku angielskim

Przymiotniki angielskie mogą występować w grupach. Ich położenie nie jest dowolne; istnieją ścisłe zasady ich uporządkowania[2]:

  • Opis przed klasyfikacją:
Przedimek Opis Klasyfikacja Rzeczownik
an old political idea
This green wine bottle
blue suede shoes
  • Opinia przed opisem:
Przedimek Opinia Opis Rzeczownik
a lovely cool drink
This silly fat dog
beautiful green meadow
  • Porządek słow opisujących:
Przedimek Wielkość Wiek Kształt Kolor Pochodzenie Tworzywo Rzeczownik
a fat old white horse
a small green wollen jersey
new Italian boots
an enormous brown German glass mug

Stopniowanie przymiotnika i przysłówka

Przymiotniki i przysłówki mogą się stopniować. Stopniowanie przysłówka wygląda identycznie jak stopniowanie przymiotnika. W języku angielskim występuje stopniowanie[3]:

  • proste – stopień wyższy to stopień równy z dodaną końcówką -er, stopień najwyższy zaś tworzy się, dodając do stopnia równego końcówkę -est oraz przedimek określony the, np. fast – faster – the fastest (szybki – szybszy – najszybszy)[4]. Rzeczowniki zakończone na -y zmianiają samogłoskę na -i: happy → happier → the happiest. W przypadku więkdzości przymiotników dwusylabowych możliwe jest stopniowanie proste, jednak niektóre, zakończone na -ful, -ed, -ing, -less stopniują się opisowo[2].
  • złożone – stopień wyższy tworzy się przez dodanie wyrazu more przed przymiotnikiem w stopniu równym, a najwyższy poprzez umieszczenie wyrażenia the most przed formą podstawową (stopniem równym) przymiotnika. Ten rodzaj stopniowania dotyczy przymiotników i przysłówków mających ponad dwie sylaby, np. important – more important – the most important (ważny – ważniejszy – najważniejszy),

Stopniowanie opisowe stosuje się, jeśli przymiotnik ma więcej niż dwie sylaby[5]. Stopniowanie opisowe jest możliwe z przymiotnikami jednosylabowymi, zwłaszcza, jeśli po przymiotniku nie występuje od razu przyimek than[5]: The road is getting more and more steep → Droga jest coraz bardziej stroma (forma steeper and steeper jest również możliwa).

  • nieregularne – przymiotniki stopniujące się nieregularnie to m.in. bad, good, itp.:
    • bad – worse – the worst (zły – gorszy – najgorszy),
    • good – better – the best (dobry – lepszy – najlepszy)

Nie stopniują się przymiotniki i przysłówki nazywające stałą cechę (kolor, materiał itp.), np. yellow – żółty, wooden – drewniany.

Użycie przymiotnikowe rzeczownika i rzeczownikowe przymiotnika

Rzeczownik może pełnić funkcję przymiotnika, np. a rehabilitation ward → oddział rehabilitacyjny. Przymiotnik poprzedzony przedimkiem określonym the staje się rzeczownikiem zbiorowym, np. the poor → biedni (ludzie)[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 15-19. ISBN 0-582-40574-2.
  2. 1 2 Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 8-14. ISBN 978-0-19-442098-3.
  3. ↑ Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 145-148. ISBN 0-582-40574-2.
  4. ↑ Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 89-92. ISBN 0-582-40574-2.
  5. 1 2 Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 81. ISBN 978-0-19-442098-3.
  6. ↑ Tomasz Wyżyński: Wielki uniwersalny słownik angielsko-polski. Warszawa: Bauer-Weltbild Media Sp. z o.o., Sp. K., 2008, s. 1336. ISBN 978-83-7404-900-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.