Ford GT – supersamochód klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2004–2006 oraz ponownie 2016–2022.

Pierwsza generacja

Ford GT I
Ilustracja
Ford GT I
Producent

Ford

Zaprezentowany

Styczeń 2002

Okres produkcji

2004–2006

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Wixom

Następca

Ford GT II

Dane techniczne
Segment

supersamochód segmentu E

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé
2-drzwiowa targa

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna

Długość

4643 mm

Szerokość

1953 mm

Wysokość

1125 mm

Rozstaw osi

2710 mm

Masa własna

1538 kg

Zbiornik paliwa

66 l

Liczba miejsc

2

Dane dodatkowe
Pokrewne

Panoz Abruzzi

Konkurencja

Ferrari F430
Lamborghini Murciélago

Ford GT I - tył
Ford GT I Tungsten Edition
Ford GTX-1

Ford GT I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.

Wzorcem dla projektantów modelu GT, był Ford GT40 z lat 60. XX w. (GT40 – nazwa wzięła się od wysokości pojazdu tj. 40 cali). W latach 60. na torach wyścigowych w Grand Prix panowały samochody Ferrari. Ówcześni szefowie Forda postanowili przerwać tę passę i podnieść prestiż własnej firmy. Tak właśnie powstał model GT40. Ford udowodnił, że może wygrywać z Ferrari, zwyciężając 4 razy z rzędu 24-godzinny Wyścig Le Mans. Pojazd był jak na tamte czasy futurystyczny, a jego konstrukcja zapewniała stabilność i wytrzymałość potrzebną w długich, 24-godzinnych maratonach.

Ford GT upamiętnia tamte sukcesy, lecz nie jest pierwszą próbą wskrzeszenia legendy. W latach dziewięćdziesiątych Ford zaprezentował prototyp samochodu Ford GT90 z silnikiem V12 z czterema sprężarkami o mocy 720 KM. Tamten model nie doczekał się produkcji nawet w krótkiej serii.

Produkcja

Napędzany jest silnikiem V8 o pojemności 5.4 litra doładowany kompresorem generuje moc 550,8 KM, a centralne umieszczenie silnika poprawia rozkład masy i stabilność. Wnętrze posiada dużo elementów z perforowanego aluminium. Elementy takie jak elektrycznie sterowane szyby, klimatyzacja i zestaw audio znajdują się w wyposażeniu seryjnym. Samochód również posiadał manetki kierunkowskazów z innego modelu "Focus". Samochód był do nabycia w Europie za 111 tysięcy funtów (czyli około 660 tysięcy złotych według kursu z okresu sprzedaży), a w USA za 153 tysiące dolarów (czyli około 460 tysięcy złotych, kurs z 2006). Planowano produkcję 4500 egzemplarzy, jednak zakończono ją po wytworzeniu ok. 4000 sztuk.

Silnik

  • V8 5,4 l (5409 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
  • Układ zasilania: wtrysk SFi
  • Średnica cylindra × skok tłoka: 90,20 mm × 105,80 mm
  • Stopień sprężania: 8,4:1
  • Moc maksymalna: 558 KM (410 kW) przy 6500 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 678 N•m przy 4500 obr./min

Osiągi

  • Przyspieszenie 0-100 km/h: 3,9 s
  • Przyspieszenie 0-160 km/h: 7,8 s
  • Czas przejazdu pierwszych 400 m: 11,7 s
  • Prędkość maksymalna: 330 km/h


Druga generacja

Ford GT II
Ilustracja
Ford GT II
Producent

Ford

Zaprezentowany

Styczeń 2015

Okres produkcji

2016–2022

Miejsce produkcji

Kanada Markham

Poprzednik

Ford GT I

Dane techniczne
Segment

supersamochód segmentu E

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Skrzynia biegów

7-biegowa automatyczna

Długość

4762 mm

Szerokość

2004 mm

Wysokość

1110 mm

Rozstaw osi

2710 mm

Masa własna

1385 kg

Liczba miejsc

2

Dane dodatkowe
Konkurencja

Ferrari F8 Tributo
Lamborghini Aventador

Ford GT II - tył
europejski Ford GT II

Ford GT II został zaprezentowany po raz pierwszy w 2015 roku.

W styczniu na salonie samochodowym NAIAS w Detroit Ford zaprezentował nową generację modelu GT, przy czym zastrzeżono, że auto trafi do produkcji dopiero w roku 2016.

Samochód jest napędzany podwójnie doładowanym silnikiem V6 o pojemności 3,5l. Moc jednostki napędowej to równe 600 KM[1].

Pojazd zbudowano, kładąc duży nacisk na obniżenie masy, stąd szerokie zastosowanie aluminium i włókna węglowego. We wnętrzu zastosowano wielofunkcyjną kierownicę w stylu F1 oraz całkowicie zdigitalizowaną deskę rozdzielczą.

Silnik

  • V6 3.5 l EcoBoost 656 KM


Przypisy

  1. ↑ Nowy Ford GT oficjalnie!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-01-13]. (pol.).

Bibliografia


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.