Drobnoporek mleczny
Ilustracja
Górna strona owocnika
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

Dacryobolaceae

Rodzaj

drobnoporek

Gatunek

drobnoporek mleczny

Nazwa systematyczna
Postia tephroleuca (Fr.) Jülich
Persoonia 11(4): 424 (1982)
Hymenofor
Okaz o żółtej barwie
Żółknące pory

Drobnoporek mleczny (Postia tephroleuca (Fr.) Jülich) – gatunek grzybów z rodziny Dacryobolaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Postia, Dacryobolaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Polyporus tephroleucus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1982 r. Walter Jülich, przenosząc go do rodzaju Postia[1].

Synonimów naukowych jest 22. Niektóre z nich[2]:

  • Bjerkandera cinerata P. Karst. 1890
  • Boletus tephroleucus (Fr.) Spreng. 1827
  • Oligoporus tephroleucus (Fr.) Gilb. & Ryvarden
  • Polyporus tephroleucus Fr. 1821

Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 2003 r., przez S. Domańskiego gatunek ten opisywany był jako białak mleczny lub białak popielaty[3].

Morfologia

Owocnik

Jednoroczna huba o mięsistej konsystencji. Do podłoża przyrasta bokiem. Owocniki wyrastają pojedynczo lub w nielicznych skupiskach. Pojedynczy ma średnicę do 10 cm i grubość do 4 cm, brzeg ostry[4]. Kształt wachlarzowaty, konsolowaty lub półkolisty. Skórka zbudowana jest ze strzępek o żelatynowej konsystencji, początkowo promieniście włókienkowata, później gładka, czasami nierówna i guzkowata. Barwa górnej powierzchni kapelusza początkowo biała, później szarobiaława, popielatoszarawa i rogowoszarawa. Wysychając żółknie[5].

Hymenofor

Rurkowaty, znajduje się na dolnej stronie owocnika. Rurki mają długość 3–8 mm, ich pory są bardzo drobne, okrągławe lub wydłużone. Mają średnicę 0,15-0–6 mm (na 1 mm mieści się ich zazwyczaj 4-6). Hymenofor jest białawy i tylko na porozrywanych brzegach żółtawy[5].

Miąższ

Miękki, mięsisty, biały i nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Nie posiada zapachu, smak łagodny, czasami kwaskowaty[5].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy monomityczny. Strzępki kontekstu cienkościenne lub umiarkowanie grubościenne, z licznymi przegrodami, niektóre gęsto rozgałęzione. Mają szerokość 3–8 μm. Strzępki tramy głównie cienkościenne, o szerokości 2–4 μm, ze sprzążkami. Brak cystyd i innych płonnych elementów hymenium. Podstawki zgrubiałe, 4–sterygmowe, o rozmiarach 14–16 × 4–5 μm ze sprzążkami w podstawie. Zarodniki cylindryczne, lekko zakrzywione, bezbarwne, gładkie, nieamyloidalne, o rozmiarach 4,5–6 × 1–1,5 μm[6].

Gatunki podobne

Jest kilka bardzo podobnych morfologicznie grzybów o białym owocniku i mięsistej konsystencji.

Występowanie i siedlisko

Notowany jest w Ameryce Północnej, Azji i Europie – tutaj najliczniej[7]. W Polsce podano wiele jego stanowisk w piśmiennictwie naukowym. Według W. Wojewody nie jest zagrożony[3].

Nadrzewny saprotrof rozwijający się na martwym drewnie drzew iglastych i liściastych, szczególnie na brzozie brodawkowanej, buku, olszy i jodle. Owocniki wyrastają od sierpnia do października[3].

Znaczenie

Grzyb niejadalny. Powoduje brunatną zgniliznę drewna[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-18] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-18] (ang.).
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 477, ISBN 83-89648-09-1.
  4. Asgrauwe kaaszwam (''Oligoporus tephroleucus'') [online] [dostęp 2015-01-12].
  5. 1 2 3 Warmia i Mazury. Drobnoporek popielaty [online] [dostęp 2013-10-18].
  6. 1 2 Postia tephroleuca [online], Mycobank [dostęp 2016-11-09].
  7. Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.