Stanisław Domański

Data i miejsce urodzenia	8 maja 1916 Kłecko
Data śmierci	22 listopada 1993
Zawód, zajęcie	mykolog, fitopatolog
Alma Mater	Uniwersytet Poznański
Odznaczenia

Stanisław Domański (ur. 8 maja 1916 w Kłecku, zm. 22 listopada 1993) – polski fitopatolog, mykolog.

Życiorys

Jego ojciec, który był lekarzem, chciał, by syn również został lekarzem. Stanisław miał jednak inne plany. W latach 1937-38 studiował wychowanie fizyczne na Uniwersytecie Poznańskim, przeniósł się jednak na Wydział Rolniczo-Leśny tego uniwersytetu. Studia przerwał wybuch wojny. Ukończył je dopiero w 1947 r. Obronił pracę pt. Badania nad przyczynami obumierania starszych drzewostanów sosnowych w Wielkopolskim Parku Narodowym w Ludwikowie i został na uniwersytecie pracować jako adiunkt. W 1967 r. otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego, w 1982 – prof. zwyczajnego. Był związany z Instytutem Badawczym Leśnictwa w Warszawie, Wyższą Szkołą Rolniczą w Poznaniu, Wyższą Szkołą Rolniczą w Krakowie (był tam m.in. dziekanem Wydziału Leśnego). Członek Rady Naukowej Instytutu Botaniki PAN w Krakowie^[1].

Stanisław Domański został pochowany 2 grudnia 1993 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIII)^[1].

Praca naukowa

Autor około 90 prac naukowych, w tym dotyczących grzybów podstawkowych powodujących choroby drzew leśnych lub rozkładających drewno (m.in. Grzyby, tom II, II i XIII; Mała flora grzybów, sześć części, 1974–1991). Był redaktorem naczelnym "Małej Flory Grzybów" i członkiem komitetu redakcyjnego "Acta Mycologica"^[1].

Odznaczenia i nagrody

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”
• Medal Pamiątkowy w Setną rocznicę powstania Towarzystwa Leśnego

Nagrody i wyróżnienia

• Nagroda I stopnia Sekretarza Naukowego PAN (dwukrotnie)
• Nagroda I stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (czterokrotnie)

Przypisy