Aleksander Wielki wybitny wódz i polityk

W historii świata było wielu wybitnych i znakomitych władców, takich jak np.Hanibal, Juliusz Cezar, Napoleon a jednym z nich był Aleksander Macedoński zwany Wielkim za swoje wybitne osiągnięcia.

Syn Filipa II Macedońskiego ur. 356 p.n.e. który został królem w wieku dwudziestu lat. Filip II dbał o wykształcenie swojego syna i dla tego jednym z jego nauczycieli był nie bez powodu filozof grecki Arystoteles. Uczył go w większości polityki i literatury co zaowocowało już w wieku 16 lat, gdy Aleksander pierwszy raz objął dowództwo nad wojskami, a jako osiemnastolatek dowodził jazdą macedońską.

W roku 334 p.n.e. Aleksander wyruszył na wojnę i podbój świata. Przekraczając cieśninę Hellspont wkroczył do Azji Mniejszej i zaczął wojnę z Persami. Król był świetnym wodzem i strategiem, wiedział że musi szybko się poruszać do przodu, zdobywać ziemie i łupy z tych ziem, ponieważ utrzymanie armii jest bardzo kosztowne.

Pierwszą część wojsk perskich rozbił nad rzeką Granik, następną część wojsk rozbił jazdą nad rzeką przez którą przeprawił swoje wojska. Do połowy roku 333 p.n.e. Aleksander dotarł do Frygii w środkowej Azji Mniejszej. Tam w stolicy Gordion znajdował się słynny węzeł gordyjski. Legęda głosiła że kto rozwiąże ten węzeł zostanie władcą Azji.Król nie zastanawiając się nad tym wyjoł miecz i przecioł węzeł. Pod koniec roku 333 p.n.e. Aleksander rozbił kolejną armię perską, którą dowodził król Darjusz. Była to wygrana nad rzeką Issos.

Następnie Wódz ruszył na Egipt. Po siedmiu miesiącach udało mu się zdobyć Tyr. W połowie 332 p.n.e. Aleksander wkroczył ostatecznie do Egiptu i został nowym faraonem. W pierwszej połowie 331 p.n.e. na zachodniej części ujścia Nilu założył miasto które nazwał Aleksandrią.

W roku 331 p.n.e. Król przemaszerował przez Egipt kierując się na północny wschód gdzie zajął Babilon, Suze oraz Persepolis i został obwołany królem Perskim.

W latach 329-327 p.n.e. zajął pn.-wsch. Iran i w pierwszej połowie 327 p.n.e. ruszył na Indie. Jednak przez uciążliwe warunki i zbyt duży stawiany opór Aleksander był zmuszony do odwrotu i wrócił do Babilonu. W roku 323 p.n.e. Aleksander Wielki Macedoński nie pozostawiając żadnego potomka zmarł.Do dnia dzisiejszego przyczyna zgonu nie jest znana. Historycy którzy zagłębiają się nad śmiercią króla wskazują na tyfus, malarię lub otrucie.

Aleksander Wielki był wspaniałym taktykiem, strategiem i politykiem. Założył wiele miast, które do dziś istnieją (Aleksandria, Herat, Kandahar). Dzięki niemu cały wschód uległ helenizacji (język, literatura). Jego działalność przyczyniła się do rozprzestrzenienia się kultury greckiej, rozwoju handlu i wprowadzenia jednolitego systemu monetarnego.

Aleksander Wielki władca połowy ówczesnego świata, rozsądny polityk, doskonały strateg i nieustraszony żołnierz, swoim krótkim trzydziestoletnim życiem zasługuje na miano największego i mądrego władcę świata starożytnego.