WOJNA O NIEPODLEGŁOŚĆ STANÓW ZJEDNOCZONYCH
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych toczona w latach 1775-1783 pomiędzy Wielką Brytanią a jej trzynastoma koloniami w Ameryce Północnej. Była decydującą fazą rewolucji amerykańskiej.
Narastający od wielu lat konflikt był konsekwencją rosnącego sprzeciwu kolonii wobec polityki brytyjskiej, a zwłaszcza dążeń Wielkiej Brytanii do ograniczenia ich samorządu, hamowania rozwoju i zwiększania czerpanych z nich dochodów, głównie przez nakładanie nowych podatków. Wojnę poprzedziła działalność licznych organizacji (jak np. Synowie Wolności i Komitetów Korespondencyjnych, organizujących łączność między koloniami, mobilizujących opinię publiczną do walki o jej prawa i wysyłających petycje do króla brytyjskiego, a także organizujących akcje bojkotu towarów brytyjskich i zamieszki (m.in. w Bostonie - tzw. Herbatka bostońska).
Zwołany 5 września 1774 w Filadelfii Kongres Kontynentalny podjął decyzję o stworzeniu kolonii w celu wzmocnienia ich oporu wobec Wielkiej Brytanii oraz przygotowania do walki zbrojnej z metropolią; jednocześnie podejmowano próby szukania kompromisu, ale starcia 19 kwietnia 1775 pod Lexington i Concord dały początek wojnie.
Zwołany ponownie 10 maja 1775 Kongres Kontynentalny podjął decyzję o utworzeniu armii amerykańskiej i postawił na jej czele Jerzego Waszyngtona. 4 lipca 1776 Kongres uchwalił Deklarację niepodległości Stanów Zjednoczonych, a w listopadzie 1777 przyjął projekt konstytucji państwa Artykuły Konfederacji i Wieczystej Unii. Jednak pierwsze zwycięstwa Armia kontynentalna Washingtona odniosła dopiero 25 grudnia 1776 w bitwie pod Trenton i 3 stycznia 1777 w bitwie pod Princeton. Z kolei zwycięstwo Amerykanów 17 października 1777 pod Saratogą skłoniło Francję do uznania niepodległości Stanów Zjednoczonych, zawarcia z nimi traktatu o handlu i sojuszu oraz przystąpienia do wojny po ich stronie.
Tymczasem klęski armii kontynentalnej pod Brandywine i Germantown zmusiły Waszyngtona do opuszczenia Filadelfii i udania się do odległej doliny Valley Forge, gdzie źle przygotowane, niedożywione i pozbawione ciepłej odzieży wojsko zastała zima przełomu lat 1777-1778. Zapanował głód, a w niekarnych szeregach zaczęły szerzyć się dezercje. W tej sytuacji przybycie pruskiego oficera Friedricha Wilhelma Steubena okazało się wybawieniem. Mianowany generałem potrafił w krótkim czasie przeszkolić i zreorganizować wojsko, które już na wiosnę, dzięki dozbrojeniu przez Francję, zaczęło wygrywać.
W ostatnim okresie wojny Brytyjczycy (od stycznia 1779) walczyli jeszcze o utrzymanie kolonii południowych. Ale klęska wojsk brytyjskich 19 października 1781 pod Yorktown odwróciła losy wojny. W 1783 r. został podpisany traktat paryski, w którym Wielka Brytania uznała niepodległość USA.
W wojnie po stronie kolonii brali udział oficerowie europejscy (w tym również polscy): Tadeusz Kościuszko, Kazimierz Pułaski, Marie Joseph de La Fayette, Friedrich Wilhelm von Steuben i wielu innych.
Czas czytania: 2 minuty
Ciekawostki ze świata
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.