Interpretacja wiersza Wisławy Szymborskiej "Radość pisania"

Interpretacja wiersza Wisławy Szymborskiej „Radość pisania”.

Utwór Wisławy Szymborskiej pt.: „Radość pisania” mówi o procesie pisania wiersza. Wisława Szymborska jest poetką i laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 1996r., zatem możemy ją utożsamić z podmiotem lirycznym w wierszu.
W tekście ukryte są informacje dotyczące cech charakteru poety. Twórca utworu ma poczucie własnej wartości. Wykreowany świat jest całkowicie mu podwładny. Pisarz nie jest jednak w swoim działaniu arogancki, choć ma świadomość, że posiada dar tworzenia własnej rzeczywistości przez twórczość .
„Bez mojej woli nawet liść się nie ugnie pod kropką kopytka”.
Kreator wiersza jest filozofem. Każda myśl jest wnikliwie przez niego analizowana, a następnie zastanawia się, jaki będzie efekt jego poczynań,
np., „Dokąd biegnie ta napisana sarna przez napisany las? Czy z napisanej wody pić, która jej pyszczek odbije jak kalka?”
Twórca wie, że wymyślony przez niego świat nie zawsze jest dobry i idealny
„litery, które mogą ułożyć się źle”
Pisarz na końcu wiersza zachęca nas do przelewania własnych uczuć na kartkę, ponieważ jest to sposób na utrwalanie myśli i refleksji na wielki.
„Radość pisania.
Możność utrwalania”
Całość wiersza podkreśla władzę twórcy nad jego światem, ponieważ tylko on może zmienić w nim wszystko, według swoich myśli i pragnień.
Utwór zawiera liczne metafory ukazujące wyobrażenie twórcy o temacie wiersza. Ponadto metafory obrazują kolejno proces tworzenia wiersza.
„Nad białą kartką czają się do skoku litery”
„Zdania osaczające, przed którymi nie będzie ratunku”
Dwie ostatnie zwrotki zawierają trzy pytania poety dotyczące twórczości. Pytania i równoleżniki zdań wzajemnie uzupełniają się. Znajdujemy w nich zawiłe odpowiedzi na zadane pytania.
„Jest więc taki świat, nad którym los sprawuje niezależny?”
-„Radość pisania”
„Czas, który wiąże łańcuchami znaków?”
-„Możność utrwalania”
„Istnienie na mój rozkaz nieustanne?”
-Zemsta ręki śmiertelnej”
Wiersz Wisławy Szymborskiej „Radość pisania” ukazuje radość, która towarzyszy tworzeniu wiersza. Przedstawia nieograniczoną władzę nad stworzonym przez siebie światem. Twórca nie wspomina w wierszu o trudnościach pisania, ponieważ według niego tworzenie to radość.