Księga I - Gospodarstwo.
Tadeusz po dziesięciu latach nauki w Wilnie wraca do Soplicowa, do domu stryja. W swoim dawnym pokoju widzi przez chwilę dziewczynę.
W Soplicowie jest wielu gości, którzy przyjechali tu w związku z procesem granicznym między Sędzią a Hrabią Horeszką o zamek, dawną siedzibę Horeszków. W czasie wieczerzy w sieni zamku, sędzia wygłasza mowę o grzeczności, a Podkomorzy o modzie.
Tadeusz flirtuje z daleką krewną, Telimeną, którą uznał za ową przelotnie widzianą piękność.
Myśliwi, Asesor i Rejent, spierają się o zalety swych chartów. Spór ma być rozstrzygnięty następnego dnia w czasie polowania na zające. Uczta dobiega końca.
W nocy do Sędziego przybywa ksiądz Robak, bernardyn, z wiadomościami ze świata pogrążonego w wojnach napoleońskich.
Księga II - Zamek.
Rano ruszono na polowanie. Spóźniony Hrabia zatrzymuje się w zamku i słucha opowiadania Gerwazego o śmierci właściciela rezydencji, Stolnika. Zastrzelił go podczas napadu Moskali Jacek Soplica (brat Sędziego), któremu Stolnik Horeszko odmówił ręki swej córki. Hrabia obiecuje, że nie odstąpi Soplicom Zamku.
Polowanie nie rozstrzyga sporu o charty. Towarzystwo wraca do dworu na śniadanie.
Kłótnia Asesora i Rejenta zamienia się w kolejny zakład; znudzona Telimena proponuje grzybobranie.
Księga III - Umizgi
Hrabia skrada się do sadu i obserwuje tajemniczą dziewczynę wśród dzieci i ptactwa (cytat); rozmowa z nią rozczarowuje go, więc kieruje się do lasu, gdzie mieszkańcy Soplicowa zbierają grzyby .
Sędzia w "Świątyni dumania" rozmawia z Telimeną o przyszłości Tadeusza i Zosi Horeszkówny, jej wychowanicy. Jacek Soplica, łożący pieniądze na wychowanie Zosi, życzy sobie, by młodzi się pobrali. Telimena jest przeciwna temu.
Hrabia zachwyca się urodą Telimeny i rysuje rozmawiających. Potem rozmawia z nią na temat piękna włoskiego krajobrazu; Tadeusz potępia ich zachwyty, podkreślając piękno litewskich rejonów.
Powrót do domu. Gajowy przynosi wiadomość, że w lesie pojawił się niedźwiedź.
Księga IV - Dyplomatyka i łowy.
Tadeusza budzi "zjawisko w papilotach", w którym młodzieniec rozpoznaje wcześniej widzianą piękność.
W karczmie ksiądz Robak opowiada drobnej szlachcie o Napoleonie, stara się im podsunąć myśl o zorganizowaniu powstania na Litwie. Przerwał rozmowę, bowiem dostrzegł Tadeusza pędzącego na polowanie i pośpieszył za nim.
W puszczy trwa polowanie, w czasie którego ranny niedźwiedź atakuje Tadeusza i Hrabiego. Ratuje ich celny strzał Robaka.
Polowanie kończy koncert Wojskiego na rogu i suty poczęstunek. W drodze Wojski snuje opowieść o Domejce i Dowejce.
Księga V - Kłótnia.
Telimena snuje plany matrymonialne wobec Tadeusza i przygotowuje Zosię do wejścia w świat. Przedstawia ją myśliwym, którzy właśnie wrócili do domu.
Tadeusz poznaje Zosię; gdy dochodzi do sprzeczki z zazdrosną Telimeną, opuszcza salę.
Młodzieniec przypadkowo spotyka Telimenę w "Świątyni dumania" i ratuje ją z opresji.
Wieczerza w zamku. Tadeusza gniewa kokieteria Telimeny i umizgi Hrabiego do Zosi. Pojawia się Gerwazy, zostaje wywołana kłótnia, która przeradza się w bójkę. Goście Sędziego wychodzą, a Gerwazy i Hrabia postanawiają zorganizować zajazd na Sopliców.
Księga VI - Zaścianek.
Sędzia wysyła Woźnego z pozwem do sądu grodzkiego przeciwko Hrabiemu i Gerwazemu, jednak po rozmowie z Robakiem zgadza się odstąpić od skargi.
Protazy dociera do zamku i odczytuje pozew. Tu przybywa także Robak. Dowiadują się, że Hrabia na czele zbrojnych ruszył do zaścianka Dobrzyńskich.
Dobrzyn. Szlachta udaje się na naradę do Maćka nad Maćkami.
Księga VII - Rada.
Narada w Dobrzynie. Pojawia się Gerwazy i opacznie tłumaczy słowa Robaka o "wymiataniu śmieci".
Jankiel i Maciek nad Maćkami próbują uspokoić podburzoną szlachtę.
Nadjeżdża Hrabia, wszyscy udają się do karczmy, by później ruszyć w stronę dworu.
Księga VIII - Zajazd.
Wieczorem po rozmowie o dziwnych znakach na niebie goście idą spać. Ksiądz Robak wyznaje Sędziemu, że jest jego bratem i prosi, by w razie jego śmierci kontynuował pracę nad przygotowaniem do powstania na Litwie.
Tadeusz myśli o ucieczce przed miłosnymi komplikacjami do wojska. Spotyka Telimenę, która robi mu wyrzuty, że ją uwiódł, a teraz odtrąca. Młodzieniec, dochodząc do wniosku, że nie ma prawa stawać na drodze Hrabiemu i Zosi, postanawia się utopić.
Tadeusz nad stawem wpada w ręce Hrabiego, który po chwili opanowuje dwór.
Do Soplicowa nadjeżdża szlachta i urządza ucztę; Protazy ucieka, zdobywcy zasypiają.
Księga IX Bitwa.
Nocą nadjeżdżają Moskale i wiążą śpiącą szlachtę.
Rano przybywa ksiądz Robak i namawia rosyjskich oficerów na obficie zakrapiane śniadanie. Przebrana za chłopów szlachta uwalnia więźniów.
Rozpoczyna się bitwa z Moskalami, w czasie której Tadeusz odznacza się celnością strzałów, a Robak poświęceniem (ratuje życie Gerwazemu, a sam zostaje ranny).
Porażka Moskali.
Księga X - Emigracja. Jacek.
Zrywa się burza. Drogi zostają zalane, mosty zerwane, więc wieść o walce nie może rozejść się zbyt szybko. Trwa narada u Sędziego. Kapitan Rykow obiecuje świadczyć w śledztwie, że bitwa została wywołana przypadkowym strzałem majora Płuta. Najaktywniejsi w walce muszą uciekać do Księstwa Warszawskiego.
Tadeusz oznajmia Sędziemu, że poślubi Zosię, gdy odznaczy się czynami wojennymi. Zosia na pożegnanie wręcza mu obrazek św. Genowefy i relikwiarzyk, Telimena przypina Hrabiemu wstęgę.
Spowiedź Robaka. Śmiertelnie ranny ksiądz wyznaje Gerwazemu, że jest Jackiem Soplicą i opowiada mu swe dzieje. Gerwazy wybacza mu.
Przybywa posłaniec z wieścią, że Francja wypowiedziała Rosji wojnę. Jacek Soplica umiera.
Księga XI - Rok 1812.
Wiosna 1812 roku. Na Litwę wkraczają wojska napoleońskie, a z nimi uciekinierzy, teraz polscy żołnierze.
W Soplicowie zatrzymują się generałowie Dąbrowski, Kniaziewicz, Małachowski, Giedrojć i Grabowski. Odbywa się rehabilitacja ś.p. Jacka Soplicy.
W Soplicowie odbywają się zaręczyny Tadeusza i Zosi, Asesora i Hreczeszanki, Rejenta i Telimeny.
Rozstrzyga się spór o charty.
Zosia pojawia się w stroju narodowym, Telimena zaś spóźnia się.
Księga XII - Kochajmy się.
Uczta. Goście podziwiają serwis Wojskiego, służba podaje staropolskie potrawy (cytat).
Pojawia się Telimena z Rejentem ubranym w strój francuski, co wywołuje oburzenie.
Tadeusz i Zosia uwalniają swoich włościan od pańszczyzny.
Koncert Jankiela.
Tańce rozpoczynają się polonezem, który prowadzi w pierwszej parze Podkomorzy z Zosią.