Każdy wyznawca jakiejkolwiek religii ma prawo — o ile nie zagraża to bezpieczeństwu państwa i jego prawowitym władzom — do szacunku dla swych przekonań i praktyk w imię wolności religijnej, która jest jednym z fundamentalnych aspektów wolności sumienia oraz prawdziwie służy dobru wspólnemu społeczeństwa. Międzynarodowe instrumenty prawne — czyli traktaty i deklaracje — zawsze potwierdzały wartość i znaczenie wolności religijnej, a jednocześnie chroniły wszystkich wierzących przed dyskryminacją, aby mogli swobodnie wyznawać swoją wiarę, zgodnie z własnym sumieniem, tradycją i w poszanowaniu jej symboli. Niestety, dziś w wielu regionach świata nadal naruszana jest zasada wolności religijnej, a ponadto różne grupy nie związane z państwem z własnej inicjatywy dyskryminują, a nawet prześladują mniejszości religijne, częstokroć bezkarnie. Miejsca kultu religijnego oraz cmentarze są palone bądź niszczone i bezczeszczone; ludzie wierzący są zastraszani, prześladowani, a nawet zabijani, a zwierzchnicy religijni stają się celem szczególnej dyskryminacji. Realizacja prawa do wyboru religii, jak również prawa do jej zmiany napotyka wiele przeszkód w pewnych sytuacjach społecznych, stanowi to jawne pogwałcenie wolności sumienia, która została zagwarantowana.