Świętoszek Moliera jako przykład demaskacji hipokryzji religijnej.

Jean Buptiste Poquelin w swoim utworze „Świętoszek” ukazuje demaskacje hipokryzji religijnej na postawie postaci Tartuffe, który udając gorliwego chrześcijanina krytykuje wszystkich domowników Orgona. Twierdzi, że popełniają grzech i straszy ich wieczna karą niebios za swoje czyny. Natomiast sam jest podstępnym oszustem, który pod przykrywką świętoszka próbuje uwieść żonę Orgona. Chcąc pozyskać Elmirę, Tartuffe traci czujność i pokazuje swoje prawdziwe oblicze przekonując ją, że jest w stanie przezwyciężyć karę niebios a cały grzech nic dla niego nie znaczy i bierze go w całości na siebie. Tym samym pokazał, że to, co wcześniej mówił nie jest do końca prawdą a on sam nie jest taki święty i bogobojny jak wcześniej twierdził.

Ponadto z zapędu wyznaje Elmirze, co tak naprawdę sądzi o jej mężu:

„Wszak to człowiek stworzony, by go za nos wodzić;
Toż on przyjaźni naszej sam pragnie najszczerzej
I sprawiłem, że choćby widział, nie uwierzy.”

W omówionym fragmencie widzimy demaskacje hipokryzji religijnej, która polegała na tym, że wzorowy chrześcijanin, wzór do naśladowania był tak naprawdę jego przeciwieństwem. Nauczał jak godnie postępować, aby doznać zbawienia a sam postępował przeciwnie dopuszczając się wielu grzechów.