Miłośc Tristana i Izoldy była trudną miłościa. Mimo, iż zrodziła sie tylko w wyniku wypicia miłosnego napoju cyt. " Taka jest jego moc: ci którzy wypiją go razem, będą sie miłowali wszystkimi zmysłami i wszystką myśla na zawsze, przez życie i po śmierci", to uważam, że była idealną. Ukazana jest ona jako niemożliwa, żadko zdarzająca się w życiu, a przez to piękna. Kochankowie wbrew swojej woli stali sie niewolnikami miłości. Tristan i Izolda walczyli z tym uczuciem, jednak było ono tak bardzo silne, że ulegali mu. Jednak przyszedł taki dzień, kiedy postanawiają sie rozstać, ale okazuje się, że miłośc jest silniejsza od ich postanowień cyt." Kochankowie nie mogli żyć ani umrzeć jedno bez drugiego. W rozłączeniu nie było to życie ani śmierć, ale i życie, i śmierć razem. Bohaterowie kłamią, oszukują, byle by tylko być razem. Tristan i Izolda trwale połaczani zostali dopiero po śmierci, czego symbolem jest głóg, który wyróśł z grobu Tristana i zanurzył sie w mogile Izoldy. Krzew stale ścinany odrastał na nowo. Symbolizuje to wielką miłość kochanków, która nie przestała istnieć nawet po ich śmierci.