Wprowadzenie
Przemijanie to nieodłączna cecha naszego bytu. Przemija czas, przemija nasze życie. Jedne rzeczy się kończą, inne zaczynają. Na świecie jest jedyna stała rzecz – zmiana. Motyw przemijania występuje w literaturze zazwyczaj w negatywnym kontekście. Kończy się dzieciństwo, do którego nie ma powrotu, przemijają lata życia, czyniąc człowieka bardziej doświadczonym, ale i bardziej zgorzkniałym, kończy się ostatecznie życie, a z nim odchodzi cały świat. Przemijają rzeczy otaczające nas na co dzień. Człowiek nigdy nie godził się na przemijanie, zapomnienia, dlatego od najdawniejszych czasów próbował mu zapobiec czy to mumifikując zwłoki, czy pozostawiając po sobie wybitne dzieła. Jednak zmiana nie zawsze musi kojarzyć się źle. Tak jak w przyrodzie po zimie następuje wiosna, tak w po siedmiu latach chudych przychodzą te tłuste. Poza tym jakimż nudnym byłoby życie, nawet w pełni szczęścia, gdyby wokół wszystko pozostawało niezmienne?
Podam teraz kilka argumentów które to udowodnią
Argumenty
"Nic dwa razy" - Wisława Szymborska w swej poezji często odnosi się do motywu przemijania. Pisze, że "nic dwa razy się nie zdarza". Ta świadomość powinna uczyć nas przeżywania każdej chwili jako niepowtarzalnej. Poetka mówi o zgodzie, ponieważ w tak krótkim życiu nie ma czasu na złe chwile.
"Śpieszmy się" – ks. Jan Twardowski pisze o tym, jak prędko mija to, co ważne nasze życie i nikt nie wie ile będzie trwało, dlatego powinniśmy przeżyć je świadomie - "Nie bądź pewny, że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście". Powinniśmy uczyć się miłości i cały czas kochać, tak jakby była ostatnią.
"Treny"- Jan Kochanowski główny bohater lirycznego cyklu. Był bardzo surowo doświadczony przez los. Tragedia Kochanowskiego jest o tyle dotkliwsza, że widział w Urszulce nie tylko swą córkę, ale i dziedziczkę talentu. W Trenach jest ukazany motyw przemijania dotyczący czasu, który Jan spędził nad rozważeniami dotyczącymi ukochanej Urszulki.
Biblia Motyw przemijania pojawia się w stwierdzeniu Boga, który, po popełnieniu przez Adama i Ewę grzechu pierworodnego, mówi o ludzkiej egzystencji "prochem jesteś i w proch się obrócisz", podkreślając , jak kruche i ulotne jest ludzkie życie. Przemijanie i marność ludzkiego losu pojawiają się również w Księdze Koheleta, który uważa, że dobra doczesne są niczym, a człowiek nigdy nie zgłębi sensu istnienia. Jedynie wiara i ufność wobec Boga, mogą mu pozwolić żyć godnie.
Potwierdzenie tezy
Mam nadzieje, że przedstawione przeze mnie argumenty potwierdzają moje zdanie. Myślę, że powinniśmy korzystać z życia i cieszyć się każdą chwilą bo czas jest nieubłagalny i nikt nie jest w stanie go zatrzymać.
